Zapytał się mnie, czy dałabym radę uszyć nerkę... ze starej piłki od kosza (!). Pan Wojtek przygotował mi panele do zszycia – rozpruł piłkę i w nieznany mi, magiczny sposób oddzielił je od podklejającej wszystko gumy. Szło ciężko, skóra okazała się nieraz niewdzięczna i nie chciała sunąć pod stopką, ale dało radę! Nigdy nie wyprę się tego, że szyję na maszynie kupionej w Lidlu :D

Jak Wam się podoba? Jak myślicie z jakich jeszcze ciekawych rzeczy można by uszyć wyjątkową nerkę? Wasze pomysły nie znają granic, o czym nie raz się przekonałam. Również teraz :)

Uściski,

Joanka